در طی کمتر از ۸۰ روز گذشته بیش از ۱۹ هزار انسان مسلمان فلسطینی که عموما زن و کودک بوده‌اند توسط صهیونیست‌ها به شهادت رسیده‌اند و این بزرگترین حقیقت مغفول مانده در سینما حقیقت امسال است؛ حقیقتی که متاسفانه نه تنها در فضای عمومی جشنواره نشانی از آن نمی‌بینیم، بلکه در هیچ کجای مراسم افتتاحیه و روز نخست برگزاری حتی به صورتی آهسته هم بیان نشد و بجای آن مستندی تولید شده در سال ۱۳۶۷ فیلم افتتاحیه این رویداد مهم فرهنگی و بین‌المللی گردید!

به گزارش سینماپرس آیین افتتاحیه هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» روز دوشنبه ۲۷ آذرماه در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.

بعد از پخش سرود ملی و قرائت قرآن، تیزر هفدهمین جشنواره «سینما حقیقت» پخش‌ شد.

سپس حمیدی‌مقدم روی صحنه آمد و ضمن تسلیت شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) گفت:افتتاحیه امسال بیشتر شبیه دورهمی است. آثار درخشانی را در جشنواره امسال خواهیم داشت. ۶۴۰ فیلم به جشنواره سینما حقیقت مراجعه شد که در انتها ۴۷۰ فیلم به دست ما رسید. میزان رجوع فیلم سازان نسبت به سالهای گذشته بیشتر بود. از میان فیلم های رسیده ۶۴ فیلم برای بخش «جشنواره ملی» انتخاب شد البته که انتخاب آثار نهایی از میان مستندهای رسیده به دبیرخانه کاری به غایت سخت بود زیرا تعداد فیلم های خوب بسیار زیاد بود. گروه مشاوران انتخاب با وسواس زیاد این فیلم ها را انتخاب کرده اند.

دبیر این رویداد با اشاره به نمایش «تاراز» اظهار کرد: این جشنواره با «تاراز» ساخته شاخص آقای فرهاد ورهرام آغاز می‌شود، این انتخاب چند دلیل دارد؛ «تاراز» به ریشه‌های تاریخی توجه دارد، سال‌ها قبل که برنامه تلویزیونی می‌ساختم افتخار این را داشتم که برای اولین بار آن را در تلویزیون به نمایش بگذارم. از سویی در دوران دانشجویی، ما دانشجویان سینما با همین فیلم با فرهاد ورهرام آشنا شدیم ضمن اینکه این اثر شکل پژوهشی و تاریخی دارد. پس با از دست دادن یکی از بزرگان سینما یعنی زنده یاد مرتضی پورصمدی که فیلمبردار آن پروژه بود و اینکه احمد ضابطی جهرمی در «تاراز» حضور داشت این ایده به ذهن من رسید که ما در این مستند سه وجه داریم؛ یعنی آقای ورهرام، پورصمدی و ضابطی جهرمی. پس جشنواره را با همین فیلم شروع می‌کنیم.

حمیدی‌مقدم توضیح داد: امسال سال جوانان است و باید به آنها آموخت که سینمای مستند عشق، صبوری و رنج می‌خواهد و باید نگاهی به گذشته داشته باشیم. مداومت و ممارست اساتید سینمای مستند ما مثل آقای ورهرام، ارد عطارپور و … بوده که آثار آنها و خودشان را در ذهن‌ها و سینما ماندگار کرده است. نگاه به گذشته یک گنجینه است و این همان چیزی بود که باعث شد «تاراز» را به عنوان یکی از گنجینه‌های سینمای ایران به نمایش بگذاریم.

وی در پایان گفت: امسال سال جوانان است، سال جوانان پر امید. سینما مستند صبوری میخواهد. نگاه به گذشته به عنوان گنجینه است. این موارد نکته ای بود که تاراز را به عنوان فیلم آغازین «سینما حقیقت» انتخاب کردیم.

در ادامه ویدیویی با موضوع آب پخش شد. همچنین گزیده ای از بخش های مختلف به نمایش درآمد.

در ادامه مراسم افتتاحیه و به بهانه نمایش فیلم تاراز پاسداشتی از ۳ بزرگ سینمای مستند ایران از فرهاد ورهرام، احمد ضابطی جهرم(تدوین گر فیلم تاراز) و زنده یاد مرتضی پور صمدی(فیلمبردار این فیلم) با حضور محمد حمیدی مقدم دبیر جشنواره سینما حقیقت صورت گرفت.

فرهاد ورهرام در این بخش گفت: خوشحالم که بعد از سال‌ها فیلم را روی پرده می‌بینم. هر فیلم مستند یک آینده و سرنوشتی دارد؛ یک سری از آثار فراموش می‌شوند و یک سری سال‌ها قابل دیدن هستند. چنین فیلم‌هایی جزو تاریخ محسوب می‌شوند. الان دیگر «تاراز» از نظر تصویر یک کار کلاسیک است. من معتقدم اگر بخواهیم فرهنگ ایران را بنویسیم سینمای مستند پاسخگوی آن است نه سینمای داستانی، یعنی پنجاه سال دیگر نمی‌شود با سینمای داستانی تهران را شرح داد بلکه با سینمای مستند این کار شدنی است.

سپس عادل پورصمدی فرزند زنده‌یاد پورصمدی بر روی صحنه آمد و ضمن تشکر از برگزار کنندگان سینما حقیقت بیان داشت: حیف که پدرم نیست. رفتن پدرخیلی غیرمنتظره بود و ما هنوز آن را باور نکردیم. گاها پیش خودمون فکر می‌کنیم به سفر رفته و باز خواهد گشت.

وی ادامه داد: مفتخرم که پسر مرتضی پور صمدی هستم و مفتخرم اسامی بزرگانی که یاد شد صدای آنها را در کودکی شنیدم. تصمیم داریم بنیادی تحت عنوان مرتضی پورصمدی ثبت و آثار ایشان را حفظ کنیم.

در بخش پایانی مراسم افتتاحیه فیلم «تاراز» به کارگردانی فرهاد ورهرام به نمایش درآمد. مستندی که محصول سال ۶۷ و درباره گروهی از عشایر کوچ رو بختیاری بود که به تناسب فصول گرم و سرد، هرسال در ۲ استان خوزستان (منطقه گرمسیر) و چهار محال و بختیاری (منطقه سردسیر) زندگی می‌کنند.

و اینگونه بود که هفدهمین جشنواره بین‌المللی «سینما حقیقت» رسما فعالیت خود را آغاز نمود.